Gezien de weersverwachting sta ik al vroeg bij het Natuurcentrum Veluwe in het buitengebied van Ede. Hier start het Kreelsepad, een rondwandeling van 14 kilometer. Bij de start kom ik er al snel achter dat ik toch nog wat vergeten was: anti-muggen spray. De eerste beestjes hebben hun ontbijt al weer binnen.

De wandeling start met een klein stukje over de Edesche heide en komt hierbij langs het Belgenmonument. Op deze plek heeft tijdens de Eerste Wereldoorlog een kamp gestaan waar Belgische vluchtelingen 4 jaar lang onderdak hadden. Van het kamp zijn alleen nog wat resten te vinden, de materialen zijn door de Belgen gebruikt voor de wederopbouw van hun huizen in België.

Ik loop verder langs de schaapskooi richting de Kreelse Plas. Ik moet hiervoor een klein stukje omlopen omdat het vlonderpad langs de plas tijdelijk eenrichtingsverkeer is. Ach, de extra 200 meter kan er ook wel bij. Helaas is er niet zo heel veel te zien bij de plas. Ook bij de kijkhut bij de Plas van Gent is er weinig te beleven, behalve dat de muggen ook hier in grote aantallen aanwezig zijn.

Via een weg dwars door het bos kom ik uiteindelijk weer bij de Edesche heide waar ik het pad langs het rustgebied volg tot het uitkijkpunt bij de Valenberg. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de Veluwe. Vanaf het uitkijkpunt loop ik verder richting boerderij Mossel waar ik hoop een drankje te kunnen doen. Onderweg nog even kletsen met een paar vrijwilligers van Natuurmonumenten en dan dwars door richting boerderij Mossel. Als ik bijna het bossige gebied uit ben zie ik een wild zwijn die op z’n gemak een boompje gebruikt om zichzelf eens lekker te krabben. De wind staat gunstig en na zo’n 5 minuten schuren en foerageren maakt een niesbui een einde aan dit alles. Het zwijn loopt snel verder en verdwijnt in de bosjes.

Ik loop rustig verder en bij boerderij Mossel is alles nog gesloten. Ik ga dus maar verder want even verderop staat een bankje maar helaas is het bankje al bezet. Dan maar even snel wat drinken en weer door. Het laatste stuk gaat weer door het bos en bij de Heidebloemplas staat wel een bankje met mijn naam erop. Hier is het genieten van alles wat zwemt en vliegt: eenden met kuikens, waterkippen, libellen en het geluid van heel veel kikkers.

Na deze pauze loop ik langs onder andere een paar grafheuvels en een gedenkbord over het lot van de parachutisten die tijdens de bevrijding van Nederland in deze omgeving zijn gedropt. Helaas is het voor velen van hen niet goed afgelopen. Het laatste stukje gaat over een stukje akkerland en langs een camping en dan sta ik alweer bij het startpunt. Het is weer een mooie wandeling geworden en zeker voor herhaling vatbaar in een ander jaargetijde.